Në Beograd kanë tashmë një arsye më shumë për të bërë viktimën dhe për tu larguar nga tryeza e bisedimeve.
Një politikan serb, që shikohej si i moderuar, Oliver Inanoviç, u vra në një atentat të mirëpërgatitur, nga ata që zor se do të ketë ndonjëherë emër autori.
Vrasja e Oliver Inanoviç, plan apo rastësi.
Askush nuk mund të parashikojë se çfarë rrjedhe do të marrin ngjarjet, apo raportet e brishta mes Prishtinës dhe Beogradit, por dy gjëra janë të sigurta në këtë histori.
E para, Ivanoviçin nuk e kanë vrarë shqiptarët, dhe e dyta, Serbia do ta shfrytëzojë këtë rast maksimalisht për të dëmtuar çështjen e Kosovës.
Shqiptarët nuk kishin ndonjë admirim për Ivanoviçin, edhe pse konsiderohej një figurë që nuk i frynte zjarrit, pavarësisht rolit të tij gjatë luftës.
Por vrasja e tij nuk mund të lidhet kurrkund me ndonjë interes shtetëror të Kosovës në këtë fazë, që të drejtosh gishtin ndaj Prishtinës.
Serbët mund të hedhin në treg çdo lloj skenari të mundëshëm në të ardhmen e afërt.
Por vrasja e udhëheqësit politik të minoritetit në Veri të Kosovës, dëmton vetëm njërën palë/
Ajo është Kosova dhe ambicjet e saj për të zgjeruar njohjen ndërkombëtare dhe hapat integrues në Europë.
Megjithatë, Ivanovic ka lënë një “dëshmi” vetëm pak muaj para se të humbte jetën.
Ai ka pohuar në një intervistë se në Veri të Kosovës, situata e sigurisë është një dramë më vete.
Policia lokale, që kontrollohet nga serbët, ka toleruar në mënyrë të vazhdueshme banditët serbë në emër të kombësisë dhe në emër të interesave të Beogradit.
Ata janë shndërruar në tmerrin e qytetit.
Ndjenja e përkeqësimit, e frikës tek populli është e pabesueshme.
Nga 100 njerëz me të cilët kam biseduar në javët e para në liri, nuk ka një që në fjalët e para nuk e ka shtruar çështjen e sigurisë.
Të kuptohemi menjëherë, ata njerëz nuk frikësohen nga shqiptarët po nga serbët, nga kapadainj dhe kriminelë lokalë që ngasin ‘xhipa’ pa targa.
Droga shitet në çdo cep, çdo prind i frikësohet kësaj, ka pohuar vetë Ivanovic.
Padyshim që kjo situatë e rëndë është përgjegjësi e qeverisë së Kosovës, e cila nuk e ushtron dot ndikimin e saj në të gjithë territorin e vendit.
Në emër të mirëkuptimit dhe tolerancës, për të mos shkaktuar dhunë e tensione, ajo ka lejuar një lloj vetëqeverisjeje në Veri.
E cila në fakt ka degjeneruar në një lloj qeverisjeje të banditëve ndaj popullsisë së pambrojtur shqiptare dhe serbe.
Nuk është çudi që Ivanovic të jetë viktimë e këtij mjedisi, e kësaj dhune.
Dhunë për të cilën ai në fakt edhe ka kontribuar ndërsa udhëhiqte politikisht serbët matanë urës dhe nuk lejonte që shqiptarët ta kalonin atë.
Kaq, për të mos u dhënë udhë teorive konspirative, mbi atentate që synojnë të minojnë procesin e paqtimit mes shqiptarëve dhe serbëve.
Por ajo që ka rëndësi sot është që një krim i tillë të mos shërbejë për të ndezuar edhe njëherë zjarrin e ndarjes së Mitrovicës.
Gjë e cila do të dëmtonte shumë rëndë interesat e Kosovës, jo vetëm në aspëktin territorial, por shumë edhe në arenën ndërkombëtare.
Për lajm-shqip
Mentor Kika
