Ka mjek, por nuk e njohin. S’ka infermiere, por nuk e “duan”. Veterineri i fshatit ua “plotëson” të gjitha!
Ky është trinomi grotesk, që “mbush” jetën sociale të një fshati rural në Elbasan.
Veterineri i shumëpunësuar mbyll nevojat shëndetësore të fshatit.
Eshtë fashti Bodin, i vendosur në kufirin ndarës mes kryeqytetit dhe Elbasanit.
Sikur mos të mjaftonin, plagë të tjera sociale, kjo e shëndetësisë për 500 banorët e fshatit është shndërruar në gangrenë.
Për një gjilperë marrin kilometra të tërë në këmbë, sepse nuk ka shërbim shëndetësor.
Është një godinë karakatin që i ka mbetur emri “qendër shëndetësorë”. Nuk ka as dyer e as dritare.
Për pasojë, asnjë medikament brenda. As tavoline e as karrige. As infermier brënda.
Mjeku nuk “preferon” të udhëtoj në këtë fshat rural. Halli, këta banorë i “degdis” tek veterineri.
Ky i fundit i duhet të mendoj sa për lopët, aq dhe për njerëzit.
Mirë që nuk “ngatërron” shiringat!
Si për ironi të fatit, saherë që kontrollon bagëtinë, merakoset edhe për shëndetin e “pronarëve” të kafshëve.
Mban me vete medikamentet më të thjeshta për nevojat shëndetësore të bashkëfshatarëve të tij.
Madje ka patur raste që ka ndihmuar dhe gratë shtatëzana.
Këto të fundit, jo rrallë herë, si “maternitet” kanë përdorur kuzhinën për të lindur fëmijë.
Banorët janë “lodhur” duke kërkuar mjekun dhe infermieren. Mjeku nuk preferon të shkojë. Infermere nuk ka.
Bashkia mbetet e gatshme të emëroj një infermiere, por nuk gjen me shkollë të lartë.
Kësisoj, banorët e fshatit më malor të Njësisë Administrative të Gracenit, lusin zotin të mos kenë nevoja shëndetësore.
Për lajm-shqip
Alfrida Danushi
