Nëse nuk jeni të lumtur dhe në jetën tuaj ka një ndjesi zbrazësie të vazhdueshme, duhet të reagoni duke zbuluar se përse ndodh kjo gjë dhe cila është rruga për të gjetur lumturinë
Disa njerëz jetojnë kështu: asnjëherë nuk janë të lumtur vërtet ose të kënaqur, edhe pse ndoshta kanë një jetë të mbushur me ngjarje dhe rezultate. Për ta, gjithmonë mungon diçka dhe nuk arrijnë dot të jenë të lumtur. Në thelb të kësaj sjelljeje mund të jenë faktorë të ndryshëm: përsosmëria, zakoni që janë mësuar ta konsiderojnë lumturinë si diçka që “pritet ende të vijë”, vështirësia për t’i jetuar emocionet në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe lineare. Megjithatë, për të gjitha këto, ekziston një emërues i përbashkët dhe është një ndjenjë superioriteti, e padeklaruar, e fshehur diku. Personi, duke qenë se e ka të paplotësuar realitetin aktual, ka në mendje diçka krejt tjetër në krahasim me atë që sheh dhe e konsideron këtë diçka tjetër si mundësi të madhe.
Viktima të një snobizmi të fshehur
Ata që u qëndrojnë pranë këtyre të pakënaqurve “kronikë”, në fillim i gjykojnë si të vetëdijshëm për atë çka duan, por pastaj, pak nga pak fillojnë të ndiejnë një lloj bezdisjeje deri sa arrijnë në padurim, madje ka momente që mund ta humbasin fare toruan dhe u thonë: “Po kush dreqin kujton se si mund të arrish lumturinë kur nuk e di se çfarë do, çdo gjë që të rrethon nuk të mbush, nuk të jep kënaqësi. Kjo është jeta, përpiqu ta shijosh!”. Por ka edhe nga ata njerëz të thjeshtë që, duke parë pretendimet e të pakënaqurve, mund të mendojnë me vete: “Unë që qenkam i kënaqur me këtë realitet jam një mediokër?”. Në fakt përgjigjja është po. Njerëzit e pakënaqur kanë një qëndrim snob, për të cilën mund të ndihen të kënaqur vetëm nga diçka e veçantë, ndërsa të tjerët, duke mos qenë të veçantë, mund të kënaqen edhe me atë “pak” që iu ofron përditshmëria.
Një brishtësi e fshehur
Njerëzit e pakënaqur nga jeta ndihen të pasigurt dhe e nënvlerësojnë veten. Nuk e dinë nëse vlejnë ose jo për të tjerët dhe ajo pakënaqësi që i karakterizon është një mënyrë për t’i shpëtuar një takimi. Por hapi i parë që duhet bërë për të ndjerë lumturinë, është largimi i këtyre mendimeve të këqija nga koka. Vetëm kështu do të mund të filloni të shijoni jetën si qenie të vdekshme. Ndoshta nuk do të keni gjithçka që dëshironi, por do të jeni të lumtur.
Shkaku është një përbuzje e thellë
Shprehja që e karakterizon pakënaqësinë është: “Nëse kënaqem me gjëra të vogla, atëherë kjo do të thotë se më mjaftojnë. Kështu edhe unë mund të jem “i vogël” dhe “i kushtëzuar”. Të jeni të sigurt se ky lloj dyshimi ju pengon që ta shijoni jetën.
Shijoni jetën duke u nisur nga gjërat e vogla
Provoni ta jetoni ndryshe një përfundim ose ngjarje pozitive: në vend që t’i jepni rëndësi diçkaje tjetër, gëzojuni asaj që ka ndodhur, vetëm ose me të tjerët. Në këtë mënyrë do të keni mundësi të shijoni mirësinë e asaj që ju ka ndodhur, duke ndjerë kënaqësi maksimale, por vetëm pasi të jeni ndarë me të tjerët e keni mbetur vetëm.
Kaloni më shumë kohë me fëmijët
Pakënaqësia e përjetshme e shtrembëron realitetin. Duke qëndruar më shumë me fëmijët, duke luajtur me ta dhe duke u bërë pjesë e botës së tyre plot fantazi, do të mësoni ta shijoni në maksimum jetën, ta shijoni atë që ju ofrohet pa bërë shumë vlerësime të detajuara.
Qëndroni më shumë në natyrë
Duke hyrë në kontakt me natyrën mund të kuptoni se sa e pasur dhe e këndshme është bota. Si pasojë mësoni të jetoni mirë edhe realitetin e jashtëm. Mos harroni se kontakti me natyrën është shumë i dobishëm, sepse nuk bazohet te sfida dhe konkurrenca, por te meditimi.
Pakënaqësia e përjetshme e shtrembëron realitetin. Duke qëndruar më shumë me fëmijët, duke luajtur me ta dhe duke u bërë pjesë e botës së tyre plot fantazi, do të mësoni ta shijoni në maksimum jetën
Duke hyrë në kontakt me natyrën mund të kuptoni se sa e pasur dhe e këndshme është bota
Hapi i parë që duhet bërë për të ndjerë lumturinë është largimi i mendimeve të këqija nga koka. Vetëm kështu do të mund të filloni të shijoni jetën si qenie të vdekshme
16.07.2012
Burimi: Gazeta Shqip