“Etiopianët shqiptarë “, që kërkojnë ndryshimin e standartit të shqipes.Dëgjova sot në TV, një nga të shumtat marrëzi të radhës. ( Nuk do të kenë askurrherë fund, mesa duket thagmat e çdo epoke e sistemi në Shqipëri ) . Mu kujtua “Etiopianët shqiptarë “ . Përkufizim aq i goditur i Dritëroit për këtë racë intelektualësh , mendjendriturish radikalë shqiptarë .
“Etiopianët shqiptarë “, që kërkojnë ndryshimin e standartit të shqipes
Kanë 25 vjet, që përsërisin të njëjtin avaz. Ndoshta fare pak të modifikuar , pasi tanimë nuk kërkojnë anatenim absolute, por njëfarë vulosje . Damkosje të veprave letrare, të krijuara gjatë sistemit komunist. Me shënime të formuluara nga kritikë e ekspertë të gjithditur të epokës së tashme demokratike). Ja, çfarë thotë Dritëroi për etiopianët shqiptarë: “Letërsia dhe në përgjithësi kultura e krijuar dhe e formuar në këtë gjysmë shekulli mallkohet. Dhe hidhet poshtë përmes artikujve të shumë gazetave. Dhe permes diskutimeve nihiliste të mjaft njerëzve, që kanë marrë pamjen e intelektualëve të qëruar. Madje, shkohet dhe më larg . Sipas tyre, edhe gjuha e njësuar, qënkësh pjellë e regjimit dhe u dashka zëvendësuar !
Ky është një mendim i huazuar nga intelektualët e Etiopisë. Në Etiopi, në kohën e diktaturës së Halije Salasjesë , deri më 1974, përdorej gjuha ahmarike. Pas rënies së dinastisë , disa intelektualë , gazetarë e shkrimtarë abisinezë filluan të shajnë në gjuhën ahmarike. Kjo, pasi me këtë paska folur diktatori dhe duhej zëvendësuar me dialekt tjetër. Edhe letërsia duhej zëvendësuar. Pasi ishte krijuar në kohën e dinastisë diktatoriale. Abisinezët shquhen për disa intelektualë mendjendritur, modernë , si shquhemi edhe ne! Këta intelektualë u përpoqën shumë , shanë sa mundën nëpër gazeta , por nuk ia dolën mbanë. Gjuha ahmarike në Etiopi nuk u zëvendësua. Etiopianët edhe sot me këtë gjuhë flasin dhe e çmojnë letërsinë e krijuar edhe më parë . Etiopianët tanë po i vazhdojnë kërkimet e lëna përgjysmë nga vëllezërit e tyre abisinezë .
A po seleksionohet ky gjysmë shekulli letrar?
Kjo, duke ngulur këmbë në zëvendësimin e gjuhës së njësuar dhe letërsisë së krijuar në këtë pesëdhjetëvjeçar.”Dhe vijon : – Por, a po seleksionohet ky gjysmë shekulli letrar? Doemos ai po seleksionohet me shpejtësi . Ai ishte për tu seleksionuar . Koha me shoshën e madhe në dorë do ta seleksiononte. Edhe sikur mos kishin ardhur kaq shpejt proceset demokratike. Ne, që disa vjet më parë , që në kohën e monizmit kishim filluar t’i harronim shumicën e veprave skematike . Me lindjen e demokracisë shosha shpejtoi me rrëmbim shoshitjen , pasi shkriu nga akujt mendimin. Vetë shkrimtarët me vetëdije të lartë krijuese e se ç’vepra u mbeten , si vëllime dhe si rradhë linotipi. Shosha e kohës vazhdon të shoshitë . Asnjë individ nuk mund ta shpejtojë ose ta ndalojë këtë shoshitje. Letërsisë , një, dy , dhjetë, apo njëqind individë, nuk kanë ç’t’i bëjnë , nuk e hedhin dot poshtë.”
Nga Elona ( Dritëro ) Agolli
28.08.2018
